Szlachta elekcyjna

 Mazowsze, jest najważniejsze, może bowiem wystawić na elekcyę 40,000 szlachty
konnej. Jest ona ubogą, ale ma dużo odwagi i przedsiębiorczości, przytem rozkoszuje się swemi swobodami.
W połowie maja 1697 roku na elekcję Króla Augusta II Mocnego więcej pod Wolę ściągnęło szlachty, niż w r. 1669. Przybyły wszystkie niemal województwa, ziemie i powiaty.
W każdem z dwustu pięćdziesięciu kół stalo od 900 do 200 wyborców. Było ogółem 100,000 jazdy, której towarzyszyła gromada piechurów mazurskich.
Nie dopisały z województwa mazowieckiego ziemie: wyszogrodzka, różańska i liwska, lecz
z innych ruszyly całe gniazda i dostarczyły do 5000 szlachty. Z samej ciechanowskiej było jej 1,100.

Przybyło:
13 Bartułtów (Bartold),
8 Bieńkowskich (Bieńkowski de Bieńki),
9 Bobińskich (Bobiński),
13 Borkowskich (Borkowski de Borkowo),
5 Chełchowskich (Chełchowski de Ślazy i de Chełki),
17 Chmieleńskich (Chmieleński),
9 Cichowskich (Cichowski),
19 Czaplickich (Czaplicki de Czaplice),
16 Długolęckich (Długołęcki),
17 Gadomskich (Gadomski),
13 Kawieckich (Kawiecki z Kawiczyna i z Zalesia),
8 Kierzkowskich (Kierzkowski),
25 Kolakowskich (Kołakowski de Kołaki),
14 Krajewskich (Krajewski),
13 Maruszewskich (Maruszewski de Marusy),
14 Mieszkowskich (Mieszkowski de Mieszki),
24 Milewskich (Milewski),
33 Mossakowskich (Mossakowski de Mossaki),
15 Murawskich (Murawski),
11 Nałęczów (Nałęcz),
17 Niesłuchowskich (Niesłuchowski de Niesłuchy),
7 Orłowskich (Orłowski de Orly),
10 Ostrowskich (Ostrowski),
12 Płoskich (Płoski de Płoski, Bagienice, Ulatowo i Purzyce),
12 Pszczółkowskich (Pszczółkowski de Pszczółki, Purzyce i Kołaki),
9 Rakowskich (Rakowski),
17 Romanów (Roman de Czarne i de Romany),
10 Rzeczkowskich (Rzeczkowski de Rzeczki),
27 Smoleńskich (Smoleński de Smoleń i de Trzaska),
12 Sosnowskich (Sosnowski de Sosnowo),
12 Stryjewskich (Stryjewski),
16 Tańskich (Tański),
6 Trętowskich (Trętowski),
11 Ulatowskich (Ulatowski de Ulatowo),
13 Zbikowskich (Żbikowski de Zbiki, Pągesty i Milewo),
17 Zembrzuskich (Zembrzuski de Zembrzusy),
8 Żmijewskich (Żmijewski de Żmijewo).
 

za: Opracowaniem Smoleńskiego Wł. n.p. Pietruski. Elektorów poczet. Lwów, 1845.