Pokazywanie postów oznaczonych etykietą Jankowscy. Pokaż wszystkie posty
Pokazywanie postów oznaczonych etykietą Jankowscy. Pokaż wszystkie posty

sobota, 20 stycznia 2024

Dwór Jankowskich w Regułach

 



Majątek Reguły


 



Reguły to wieś położona w środkowej części doliny rzeki Utraty. Początków Reguł oraz Pęcic należy szukać na przełomie XIII i XIV w. Wieś została nadana rycerzom z rodu Ciołków. Prawdopodobnie w poł. XIV w. była to własność wojewody Mazowieckiego Andrzeja Ciołka, właściciela Ostrołęki, Powsina, Raszyna i Służewa. W okresie od XV do XX w. funkcjonowały cztery majątki o wspólnej nazwie Reguły. Reguły Stare lub Wielkie (Major) wł. Ciołków, Reguły-Kuchy w 1 poł. XVI w. wł. był Marcin Kuchowicz, był tam również folwark. Reguły-Malichy wł. szlachecka rodu Łada. W 2 poł. XVI w. należały do Jana Falko Regulskiego. W XIX w. był tutaj folwark. Reguły-Zalesie wł. szlachecka Ciołków. Z 1491 r. pochodzi zapis o właścicielu Andrzeju Zaleśnym. Osada ta funkcjonowała do końca XVIII w.

Od 1609 r. majątek Reguły należał do Andrzeja Chądzyńskiego, kasztelana wiskiego i starosty jezierskiego. Wśród licznych właścicieli wymienionych osad do końca XVIII w. były rodziny Falk-Regulskich h. Falk i Rawicz oraz krewniacy Regulskich o przydomku Ziay, Wnuk, Szarnkan, Puszcz, Kos, Klucznik i Chłot. W XVIII w. część majątku dziedziczył Józef Wielądek. W 1797r. stały się własnością Feliksa Górskiego, chorążego z. warszawskiej. W XIX w. własność przeszła do rodziny Marylskich. Zapewne w tym czasie ok. 1870 r. wybudowano parterowy, murowany dwór (dzisiaj przy ul. Wiejskiej) dla Jana Pawła Łuszczewskiego, właściciela dóbr Pęcice. W 1909 roku Reguły-Kuchy należały do Alfonsa Jankowskiego. W okresie międzywojennym i aż do końca właścicielem Reguł-Kuch był Ludwik Trylski. W końcu lat dwudziestych jego majątek liczył 176 hektarów. Ludwik Trylski, aresztowany 13 marca 1945 roku, zmarł w czasie wywózki w głąb ZSRR w zimie 1945 roku. Był on ostatnim właścicielem Majątku w Regułach odkupionego od Jankowskich w 1919 r. Dzisiaj po dawnym majątku pozostał park oraz dwór. Projektantem parku był znany projektant – Franciszek Szanior (projektował m. in. park Ujazdowski i Skaryszewski)
Najbardziej znanym produktem dóbr Reguły było butelkowane, najwyższej klasy mleko.
Niestety, tak jak większość majątków szlacheckich, również Reguły po 1946 r. zostały rozparcelowane i zamienione w Zakład Doświadczalny (z siedzibą przy dworze) i placówkę naukową.








Rodzina Jankowskich, właścicieli majątku Reguły-Kuchy

Alfons Adam Jankowski (1843 Pleszew +1914 Komadzyń), z zawodu buchalter, zakupił majątek wraz z dworem Reguły-Kuchy w 1901 r. Majątek był w posiadaniu rodziny do 1909 r. Na podstawie pamiętników jego córki Marii 1v. Jałowieckiej, potwierdza, że rodzina zakupiła majątek w 1901 r. i posiadała go do 1909 r. później majątek przeszedł w ręce współwłaścicieli? Żoną Alfonsa Jankowskiego była Teodora Erner (ślub 1870 r. Warszawa), z nich czworo córek i syn Teodor (1874 +1944 Warszawa) inżynier chemik.

Rodzina Jankowskich pochodziła z Pleszewa, po Michale i Mariannie z Krzyżanowskich, ich syn Adam (*1806 Pleszew) ożenił się w 1832 r. w Pleszewie z Karoliną Martą Kleiner (*1806 Pleszew +1878 Pleszew) c. Ernsta Gottlieba Kleiner, pastora ewangelickiego. Z nich czworo synów: 
  1. Julian wł. nieruchomości w Warszawie, z żony Marii Niepanicz miał syna inżyniera Alfonsa Ludwika (*1867 Warszawa +1905 Warszawa) i przemysłowca Stanisława (*1974 W-wa)
  2. Felicjan wł. Rudy Malenickiej i producent wódek, z żony Karoliny Joly de Fleury syn Alfred, Edward Henryk, chemik z Warszawy, Władysław, przemysłowiec oraz córka Helena 1v. Froelich, wł. majątku Ruda Malenicka; Felicjan był udziałowcem Sznejdera; właścicielem maj. Pawłowice/trasa W-wa-Dęblin w r. 1888; Współwłaścicielem Rudy wraz z Leopoldem Jankowskim;
  3. Alfons Adam, buchalter z Warszawy (zobacz powyżej);
  4. Roman, handlowiec, wł. fabryki powozów oraz córka Ewelina. Z tej rodziny po Romanie pochodzi znany adwokat i założyciel skautingu Marian Daniel Czesław Jankowski a po nim syn Stanisław Michał, ps. Agaton, architekt i sławny cichociemny oraz drugi syn Andrzej Jacek, wł. majątku Puczniew w łódzkim;



























 

poniedziałek, 2 października 2023

Jankowscy z ziemi drohickiej

Jankowscy z ziemi drohickiej 

Monografia rodu Jankowskich
z Jabłoni Jankowców.

 


Zapraszam do lektury:

 #MyJankowscy 

opracowanie Andrzej M. Jankowski 

 ______________________________________________________

 

 

 2-10-2023

 

sobota, 14 lipca 2018

Etymologia nazwisk

ETYMOLOGIA NAZWISK

Najpopularniejsze nazwiska w Europie

Badając etymologię własnego nazwiska, trzeba pamiętać, że nie wszystkie współczesne miana są rdzennie polskie. Na dzisiejszym obszarze naszego kraju występują nazwiska z całej dawnej Rzeczpospolitej Obojga Narodów, a także liczne nazwiska z innych, nawet odległych, krajów. Jest to efektem migracji w różnych kierunkach, często spowodowanych burzliwą historią Polski. Pośrednio po nazwisku można poznać, z jakiej części kraju pochodzi dana familia.

Niegdyś nazwiska każdego regionu przyjmowały charakterystyczne końcówki. Tak na przykład przyrostki -ak, -yk były typowe dla Wielkopolski. W Małopolsce i w centrum (m.in. Kujawy) dodawano sufiksy -ek, -ik (np. Janas - Janasik itd.). Na Mazowszu cechą charakterystyczną jest tak zwane mazurzenie - zjawisko fonetyczne, które przypomina nieco seplenienie. Stąd w tych regionach nazwiska zawierające w przyrostku litery -s-, -c- (zamiast -sz-, -cz-). Z kolei na Pomorzu Zachodnim liczne miana zawierają przyrostek -owski, związana z pochodzeniem z miejscowości o nazwach zakończonych na -ów, -owa, -owo, -owice (Darłowo - Darłowski; Człuchów - Człuchowski; Polanów - Polanowski; Pobierowo - Pobierowski).

Rzeczpospolita Obojga Narodów jako państwo niejednolite narodowościowo była zamieszkana m.in. przez Litwinów, Ukraińców, Białorusinów, Żydów, Niemców. Pozostawili oni po sobie ślad w postaci mniej lub bardziej obco brzmiących nazwisk. I tak nazwiska pochodzące z terenów dawnego Wielkiego Księstwa Litewskiego to te zakończone na -wicz, bardzo pospolite (Mickiewicz, Sienkiewicz - od Sienko [Symeon], Kozakiewicz, Borysewicz, Mackiewicz itd.). Z kolei z terenów Ukrainy pochodzą nazwiska zakończone na -enko, -eńko (Lubaszenko, Kieruczenko). Ze ściany wschodniej wywodzą się również nazwiska z przyrostkami: -ko (Klimuszko, Kościuszko - od Kostia [Konstantyn], Nalewajko, Moniuszko - od litewskiego imienia Moniwid), -uk (Kondratiuk, Martyniuk, Maleńczuk), -iszyn/-yszyn (Senyszyn, Hałyszyn).

Do 1850 roku nazwiska były często i mocno modyfikowane nawet w obrębie danej rodziny. Modyfikacje polegały na zmianach pisowni oraz poprzez przyrostki. Można uznać, że proces rozwijania nazwisk zakończył się po 1850 roku.

Przyrostek -ski może być uznany za dowód na szlacheckie pochodzenie gdy dotyczy nazwiska uformowanego ponad 200 lat temu (koniec XVIIIw.). Nazwiska uformowane od XIX wieku posiadające przyrostki -ski i -cki nie mają ze szlachectwem nic wspólnego poza próbą podniesienia statusu społecznego osoby dodającej sobie do nazwiska "szlachecką" końcówkę. W XVIII i XIX wieku nastąpił prawdziwy „wysyp” nazwisk tego typu, oczywiście brak końcówki -ski czy -cki o niczym nie świadczy. Niekiedy, dla odróżnienia od szlacheckiego, podobnie brzmiącego nazwiska dodawano -eń(-ski), co wskazywać miało na pochodzenie chłopskie... (np.Tekleński, Zieleński, Skibieński, Kamieński itd.)

Ciekawe były, stosowane w XVIII i XIX w., zakończenia nazwisk niewiast - panien i mężatek, które dodatkowo podlegały pewnym regionalnym modyfikacjom. Oto kilka przykładów:
Torbusionka vel Torbusianka (od rodowego -Torbus)
Kapuścinszczonka (od Kapuścińska)
Stulonka (od Stuła)
Janasionka (od Janas)
Skałeczonka (od Skałecka)
oraz ich modyfikacji w przypadku niewiast zamężnych lub wdów:
Szczęsnioczka (od Szczęsna)
Stulina (od Stuła)
Torbusina vel Torbusina (od Torbus)
Kowalowa, Kowalina vel Kowalicha (od Kowal).

Problemy z nazwiskami patronimicznymi...

W wielu parafiach mazowieckich w warstwie 'laboriosus' występowały nazwiska żeńskie odimienne np. Józwa, Józwówna, Matusówna, Piotrówna, Jakubówna, Marcinówna, Pawłówna, Wojtkówna itp.

Nie są to nazwiska (w warstwie szlacheckiej w okresie średniowiecza, dodanie takiej końcówki podkreślało jakoby niewinność panny?), lecz odimienne formy patronimiczne, pochodzące od imienia, jakie nosił ojciec małżonki. Najczęściej tego typu nazwiska pojawiały się, gdy nazwisko małżonki nie było pewne tzn. kobieta np. nie pamiętała szczegółów dotyczących swojego urodzenia (ksiądz nie mógł zweryfikować nazwiska w księgach SC). Najpewniej w takich przypadkach było przyjąć imię ojca, dodając końcówkę -ówna, utworzyć nazwisko. W konkretnych przypadkach utworzono:
Józwówna Barbara córka Józefa Grochowskiego i Marianny ur. 1796r. w Szyszkach;
Matusówna Jadwiga córka Mateusza Marciniaka i Marianny ur. 1788 w Szyszkach;
Pawłówna Elżbieta córka Pawła NN ur. ok.1760r. w Winnicy;

Bardzo rzadko, tak utworzone nazwisko, stawało się prawnym nazwiskiem potomków np. w przypadku, gdy wdowa po Antonim Matusiaku - Marianna c. Józefa urodziła dziecko. W akcie zapisano, Barbara c. Marianny Józwy, wdowy.

W świetle klasyfikacji Bubaka wymienione formy nazwisk utworzone zostały z formy 'P' "czyja jest". W myśl koncepcji Bubaka nazwiska chłopskie powstały od 'odpowiedzi na następujące pytania' i są formą pozalingwistyczną:

"Jaki jest?", "Czyj jest?", "Skąd jest", "Co robi?", "Jak określano go potocznie?"

W XXw. całkowicie zanikł zwyczaj używania nazwisk w formie żeńskiej, charakteryzującej się końcówką -ówna. Przyrostek ten zanikł, pozostała tylko końcówka -a wynikająca z odmiany nazwiska.

[w: J.Bubak, Proces kształtowania się polskiego nazwiska mieszczańskiego i chłopskiego, Kraków 1986]

Nazwisko Jankowski (odm. Jańkowski, Jankoski, ?Jąkowski al. Jonkowski)

Jest kilka hipotez pochodzenia nazwiska Jankowski. Jedna z nich zakłada, że nazwisko utworzono z przyrostkiem –ski od popularnej nazwy miejscowej typu Jankowo (Jańkowo al. Janikowo), Janków, Jankowice (zob. „Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego”, t. III s. 406-412, t. XV 1 s. 634-635). Nazwisko można uznać także za utworzone przyrostkiem –owski od zdrobnienia Janek, a to od Jan, to zaś wywodzi się z języka hebrajskiego i pierwotnie znaczyło ‘Jahwe jest łaskawy’. Taki przypadek odnotowuje już „Słownik staropolskich nazw osobowych” (t. II s. 421). Były też przypadki utworzenia nazwiska z przezwiska - zawołania (dicto), które się spopularyzowało na tyle, że zaczęto używać go jako nazwiska (np. Ostaszewski dicto 'Janasik', w niektórych późniejszych aktach pisany tylko Janasik bez nazwiska Ostaszewski).

Oto przykład listy nazwisk pochodzących od imienia Jan (wszystkie można spotkać w Polsce): Jana, Jano, Janu, Jany, Jań, Jania, Janio, Jani, Janich, Janach, Janoch, Janocha, Januch, Janiuch, Janesz (1789), Janasz (1764), Janiesz, Janisz, Janosz, Janosza, Janusz, Janusza, Jansz, Jansza, Janszo, Janus, Janos, Janas (od 1594r.), Jansa, Janos, Janak, Janek (1280), Jank, Janka, Janko (1241), Janku, Jankuła (1460), Janik (1560), Janiak, Janiek, Janiuk, Janyk, Janacz, Jancz, Jancza, Janczo, Janczy, Jancy, Janc, Janca, Janiec, Janec, Janowiec, Janica, Janic, Janicz (1600), Janowicz (1534), Janiowicz, Janewicz, Janowski (1420), Janeta, Janot, Janota, Janta, Jańta, Janyst, Janel, Janiel, Janul, Janna, Janda (1700), Jando, Jandy, Jandzio, Janega, Janiga, Janyga, Janer, Janir, Janier, Janor, Janur, Janura, Janewa, Janów, Janiów, Janeba. Oczywiście możliwe jest łączenie wielu różnych końcówek w jednym wyrazie, co wydatnie zwiększa możliwość tworzenia nazwisk (Jankowski /od 1300r. - Jankowice radomskie; 1348r. - Janków gnieźnieński/, Janakowski /1700/, Janerka, Janeczek, Janasik - to tylko niektóre przykłady). Nazwiska pochodzące od imion to zwykle tzw. patronimiki, czyli nazwy utworzone od imienia ojca (z gr. pater - ojciec + onyma - imię). Liczne przyrostki oznaczają potomka kogoś o imieniu zawartym w rdzeniu danego miana.

W okolicach Łomży znajduje się wieś Jankowo (par. Nowogród). W zapisach metrykalnych często zapisana jako Jańkowo - stąd też Jańkowscy al. Janikowscy. W połowie XIXw. już na ogół zapisywani jako Jankowscy.

Rozmieszczenie rodzin Jankowskich wg. "Słownik nazwisk współcześnie w Polsce używanych", wydany przez Kazimierza Rymuta:
Nazwisko
Ogólna liczba
Rozmieszczenie /1992r./
Jankowski
65942
Wa:6139, BP:246, Bs:850, BB:456, By:3748, Ch:230, Ci:1085, Cz:490, El:1456, Gd:3667, Go:1123, JG:783, Kl:1824, Ka:2607, Ki:878, Kn:1496, Ko:1037, Kr:628, Ks:113, Lg:938, Ls:1414, Lu:1229, Ło:1822, Łd:2014, NS:202, Ol:2032, Op:606, Os:781, Pl:1291, Pt:293, Pł:2444, Po:4645, Pr:106, Ra:1046, Rz:122, Sd:515, Sr:490, Sk:911, Sł:1114, Su:1825, Sz:2046, Tb:314, Ta:204, To:2607, Wb:853, Wł:1873, Wr:1902, Za:169, ZG:1278


STATYSTYKA 50 NAJPOPULARNIEJSZYCH
NAZWISK W POLSCE W PODZIALE NA PLEĆ
BEZ ZGONÓW , WYJAZDÓW I WYMELDOWA
STAN NA GRUDZIEN 2004
Nazwisko KOBIETY
krotność
l.p
Nazwisko MĘŻCZYZNY
krotność
NOWAK
102.387
1.
NOWAK
96.621
KOWALSKA
70.527
2.
KOWALSKI
66.410
WIŚNIEWSKA
55.912
3.
WIŚNIEWSKI
52.160
WÓJCIK
50.364
4.
WÓJCIK
47.631
KOWALCZYK
49.677
5.
KOWALCZYK
46.758
KAMIŃSKA
47.849
6.
KAMIŃSKI
44.982
LEWANDOWSKA
46.970
7.
LEWANDOWSKI
43.965
ZIELIŃSKA
46.037
8.
ZIELIŃSKI
43.081
SZYMAŃSKA
45.278
9.
WOŹNIAK
42.449
WOŹNIAK
44.706
10.
SZYMAŃSKI
42.292
DĄBROWSKA
43.994
11.
DĄBROWSKI
40.503
KOZLOWSKA
38.656
12.
KOZLOWSKI
36.134
JANKOWSKA
34.662
13.
JANKOWSKI
32.581
MAZUR
33.868
14.
MAZUR
32.166
WOJCIECHOWSKA
33.809
15.
WOJCIECHOWSKI
31.430
KWIATKOWSKA
33.644
16.
KWIATKOWSKI
31.319
KRAWCZYK
32.404
17.
KRAWCZYK
30.428
PIOTROWSKA
31.277
18.
KACZMAREK
29.550
KACZMAREK
31.163
19.
PIOTROWSKI
28.978
GRABOWSKA
29.720
20.
GRABOWSKI
27.706
PAWLOWSKA
28.146
21.
ZAJĄC
26.869
MICHALSKA
27.886
22.
PAWLOWSKI
26.222
ZAJĄC
27.804
23.
KRÓL
25.829
KRÓL
27.221
24.
MICHALSKI
25.763
JABLOŃSKA
25.694
25.
WRÓBEL
24.251
WIECZOREK
25.408
26.
WIECZOREK
23.977
NOWAKOWSKA
25.318
27.
JABLOŃSKI
23.844
WRÓBEL
25.210
28.
NOWAKOWSKI
23.366
MAJEWSKA
24.881
29.
MAJEWSKI
23.096
OLSZEWSKA
24.208
30.
STĘPIEŃ
22.821
STĘPIEŃ
23.991
31.
OLSZEWSKI
22.734
JAWORSKA
23.901
32.
JAWORSKI
22.311
MALINOWSKA
23.890
33.
MALINOWSKI
22.255
ADAMCZYK
23.558
34.
DUDEK
22.108
NOWICKA
23.252
35.
ADAMCZYK
21.945
GÓRSKA
23.060
36.
PAWLAK
21.631
DUDEK
22.874
37.
GÓRSKI
21.337
PAWLAK
22.688
38.
NOWICKI
21.336
WITKOWSKA
22.669
39.
SIKORA
21.107
WALCZAK
22.341
40.
WALCZAK
21.101
RUTKOWSKA
22.205
41.
WITKOWSKI
21.059
SIKORA
22.152
42.
BARAN
21.017
BARAN
21.710
43.
RUTKOWSKI
20.496
MICHALAK
21.416
44.
MICHALAK
20.265
SZEWCZYK
21.349
45.
SZEWCZYK
20.187
OSTROWSKA
21.238
46.
OSTROWSKI
19.632
TOMASZEWSKA
20.322
47.
TOMASZEWSKI
18.960
PIETRZAK
19.971
48.
PIETRZAK
18.681
JASIŃSKA
19.583
49.
ZALEWSKI
18.532
WRÓBLEWSKA
19.580
50.
WRÓBLEWSKI
18.520

MAX (C)2010

środa, 23 maja 2018

Nowy adres strony

UWAGA!





Z dniem 21.05.2018r. przez serwis Interia.pl, została usunięta nasza strona mazovia.strefa.pl.
Serwis ten usunął całą usługę hostingowania stron internetowych na serwerze strefa.pl i innych.

W związku z powyższym, dzięki uprzejmości i pomocy administratora serwisu GENEALOGIAPOLSKA nasza strona została dołączona do tegoż serwisu pod adresem:


ZAPRASZAMY WSZYSTKICH NA NASZĄ NOWĄ ODSŁONĘ STRONY MAZOVIA!

___________________________________________________________________
 
Stroną administruje Andrzej M. Jankowski